26.8.
2013
Starý Bohumín (Stary Bogumin)
Bohumín (dzisiejszy Starý Bohumín i polskie Chałupki) powstał na terenie ówczesnego księstwa raciborskiego w roku 1256. Gród, zwany Barudswerde, został założony na lewym brzegu Odry (dzisiejsze Chałupki), wieś pod grodem, późniejsze miasto (dziś Stary Bogumin (Starý Bohumín), powstał na prawym brzegu rzeki. Władcy się zmieniali, najdłużej należał on do rodziny bankierów Henckel z Donnersmarct (mają oni w ogródku parafialnym swój grób z 1752 roku). Za ich władzy w roku 1742 na podstawie Pokoju Wrocławskiego doszło do podziału Bogumina (Bohumína) w ten sposób, że jego lewobrzeżna część (gród i przedmieście) przypadły Prusom, a prawobrzeżne miasto zostało częścią habsburskiego Śląska. W ten sposób Bogumin stał się miastem bez siedziby szlacheckiej, która pozostała w Prusach. Wszyscy wcześniejsi właściciele panowali w grodzie, który dziś leży na terytorium Polski i jest wykorzystywany jako hotel. Rozdzielenie spowodowało, że jeden i pół miliona Ślązaków, sto pięćdziesiąt miast i pięć tysięcy wsi przeszło do Prus, a Marii Teresie pozostawiono około jednej ósmej części ziemi cieszyńskiej (Těšínsko), część bogumińskiej (Bohumínska), opawskiej (Opavska), krnowskiej (Krnovska) i kłodzkiej (Kladska).
Ród Henckelów sprzedał austriacką część bogumińskich włości Erdmannovi Guslarovi z Komorna, jego spadkobiercy kupili w roku 1817 dwa domy w pierzei wschodniej placu bogumińskiego (nr 7 i 8) i przebudowali je na swoje siedziby, które zaczęto nazywać „zamkiem”. W roku 1857 następny właściciel ziemski Leopold Heydenbrand dokupił jeszcze sąsiedni dom Nr 9, a wszystkie domy przebudował na wzór późnoklasycystyczny, jako dwupiętrową budowę, która, w odróżnieniu od większości dworów szlacheckich nadal była powiązana z pozostałą zabudową miejską. W roku 1879 ten zamek z posiadłością bogumińską kupił hrabia Jindřich Larisch-Monnich, a zamek przestał być dworem szlacheckim i zmienił się w biura i mieszkania pracowników. W roku 1945 został skonfiskowany właścicielom i przeszedł na własność miasta, służył i dalej służy mieszkańcom przy różnych okazjach. Zbudowano tu niezbyt pasujący z punktu widzenia architektury budynek służbowo-konserwatorski. W obiekcie w chwili obecnej znajduje się także miejscowy urząd pocztowy.
Most przez Odrę został zbudowany chyba w XV wieku. Rozdzielenie miasta na część pruską i austriacką pozbawiło most pierwotnego znaczenia, a ponieważ nikt go nie naprawiał, został w końcu zburzony. W roku 1838 była tutaj tylko przeprawa. Przy wytyczaniu przyszłej linii kolejowej starobogumińscy mieszczanie przeciwstawili się jej budowie na ich terenie, co w dalszym rozwoju miasta stało się wydarzeniem losowym. Miasto stopniowo traciło swoje znaczenie. Budowa drogi, rozwój przemysłu i rozwijający się transport spowodowały, że w roku 1898 został położony kamień węgielny pod budowę mostu przez Odrę, a za rok budowa została zakończona. Most kolejowy został zbudowany w roku 1849.