Město Bohumín

česky PL

26.8.
2013

Pudlov (Pudłów)

Osada pierwszy raz jest wzmiankowana w roku 1428, jako mała wioska o charakterze równinnym, której mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem. Pochodzenie nazwy Pudłów nie zostało do końca wyjaśnione. Nazwy geograficzne o temacie Pudel leżą zazwyczaj nad wodą. A ponieważ wieś położona jest nad rzeką Odrą, która często ją zalewała, przypuszcza się, iż nazwa została zaczerpnięta z ukształtowania terenu. Stare centrum wsi nazywało się Dziedzina, przy granicy z Wierzbicami była część Na granicy, która po II. wojnie światowej zmieniła nazwę na Louny. Wieś nie była gęsto zaludniona, na jej rozwój miała wpływ budowa zakładów przemysłowych przede wszystkim w Szonychlu-Boguminie-dworcu kolejowym i w innych okolicznych miejscowościach.

Dla ciekawości przytoczmy, jak na przełomie XIX i XX wieku rozwijały się inwestycje przemysłowe. W roku 1875 w Szonychlu C. Bujakowski wybudował małą fabrykę produkującą kamienie młyńskie. W roku 1885 również w Szonychlu berliński przedsiębiorca A. Hahn wraz ze swoim wspólnikiem H. Eisnerem rozpoczęli budowę dużej rurowni, dwa lata później hrabia Larisch zbudował rafinerię olei mineralnych przy linii kolejowej do Annabergu (dzisiejsze Chałupki). Wykorzystując surowce lokalne w roku 1890 miejscowy przedsiębiorca Starhemberg uruchomił w Zabłociu cegielnię. W roku 1893 galicyjski nafciarz Weinreb i spółka zbudował w Szonychlu rafinerię smoły sosnowej. W roku 1896 powstały aż trzy zakłady. Lwowska firma Berger i spółka zbudowała cegielnię w Szonychlu a berliński przedsiębiorca Vogt fabrykę mydła i świeczek w Starym Boguminie. Dla rozwoju Pudłowa w tym okresie największe znaczenie, dzięki połączonemu kapitałowi przedsiębiorców ze Śląska, miała budowa fabryki drutu w granicach ich wsi,. Do końca wieku powstała jeszcze mała olejarnia firmy „Ostia”. Spółka akcyjna Rudolf Goldschmied i spółka w roku 1904 korzystnie zainwestowała w budowę fabryki chemicznej, produkującej pierwotnie farby cynkowe. W ramach monarchii fabryka szybko uzyskała pozycję monopolisty w produkcji sacharyny. W roku 1908 przy wykorzystaniu lokalnych surowców powstała w Skrzeczoniu cegielnia i w końcu w 1923 roku w Pudłowie przetwórnia ryb morskich przedsiębiorcy Kallyego, przez mieszkańców potocznie nazywana „Kalorką”. Niestety ku niezadowoleniu tutejszych mieszkańców oraz Polaków działalność ta ustała pod koniec lat 90-tych XX wieku.

Wzrost liczby mieszkańców najlepiej przedstawia poniższa tabela. Wynika z niej stagnacja w dzielnicy Bogumin-miasto (Stary Bogumin) oraz szybki wzrost liczby mieszkańców dzielnicy Pudłów, który z małej wioski zmienił się w ponad czterotysięczną miejscowość.

W Pudłowie nie znajduje się wiele znaczących budowli. Do najbardziej znanych należy kapliczka św. Izydora – rolnika, z roku 1902, Antošovická lávka (Kładka Antoszowicka) dla pieszych przez Odrę, odbudowana w roku 2000, ponieważ tę pierwotną w roku 1997 porwała tragiczna powódź. Znajduje się tu także wieża ciśnień z lat 50-tych XX. wieku oraz wiele fragmentów nawierzchni kolejowej po nieczynnej już kolei wąskotorowej.

Pierwsza szkoła w Pudłowie powstała w roku 1876, druga w roku 1897–1898. Obie szkoły znajdowały się obok kapliczki i zostały całkowicie zniszczone podczas nalotu 29. sierpnia 1944 r. Obecna szkoła podstawowa nosi imię T. G. Masaryka. Do dziś wielu starszych mieszkańców pamięta „Staro kolonia” nazywaną Marokiem, przypuszczalnie dlatego, iż tak jak w Maroku budynki mieszkalne miały małe okna. Dziś Pudłów ma 1 541 mieszkańców. Najbardziej znaczącymi przedsiębiorstwami przemysłowymi na jego terenie są: Bekaert, s. r. o. i Železárny a drátovny Bohumín, a. s.



Pudlov


Pudlov - zvětšit fotografii
Pudlov - zvětšit fotografii
Pudlov - zvětšit fotografii
Liczba wejść : 79 418

Z powrotem

    Městský úřad