Město Bohumín

česky PL

26.8.
2013

Nový Bohumín

Faktyczny początek historii miejsca, w którym dziś znajduje się miasto Bogumin (Bohumín), możemy z największym prawdopodobieństwem umieścić już w okresie, kiedy pierwsi kupcy i pierwsze karawany kupieckie podejmowały wyprawy z ówczesnego cesarstwa rzymskiego do zamieszkałej przez barbarzyńskie szczepy północy – do wybrzeża Morza Bałtyckiego, po bursztyn, z którego już wtedy produkowano bardzo modne i lubiane klejnoty. Kupcy i karawany kupieckie nie mogły w dowolnej chwili przeprawić się w bród przez rzekę Odrę, która, szczególnie na wiosnę, wylewa ze swojego koryta. Musieli tutaj poczekać, aż przejście przez rzekę będzie bezpieczne, i w ten sposób zaczęły się tworzyć pierwsze obozy. Ci, co wyprawiali się w daleką i zawsze dosyć niebezpieczną podróż, a na dodatek przez prawie niezbadane tereny, nieraz zbierali się w bardziej liczne karawany kupieckie z wozami. Wieźli w nich, poza towarem przeznaczonym na wymianę za towary, które chcieli przywieźć do swojego kraju, także zasoby jedzenia i picia, a szczególnie broń na wypadek, jeżeli ktoś by napadł na karawanę. A jeśli karawana kupców musiała gdzieś na zupełnym odludziu z jakiegoś powodu czekać nawet kilka tygodni, zbierali się – dla większego bezpieczeństwa i możliwości ewentualnej obrony – w obozy. Ale do tego trzeba było wykarczować kawałek lasu. W późniejszych czasach, kiedy ruch na szlakach handlowych nieco się zwiększył, karawany kupieckie szukały dla swych obozowisk wcześniej wykarczowanego do tego celu miejsca. Nie zawsze udawało się te miejsca odnaleźć ponownie, zwłaszcza u brzegów dzikich rzek, do których należała wtedy także Odra, która po każdej powodzi zmieniała swoje koryto. Rzadko, ale jednak, zdarzało się, że w jednym miejscu spotykały się dwie karawany. Dlatego obozy jeszcze bardziej rozrastały się.

Trzeba także wspomnieć, że przy poważniejszych chorobach któregokolwiek z uczestników karawany, trzeba było zostawić go w obozowisku z kilkoma uzbrojonymi osobami, aby pozostał tak długo, aż będzie w stanie kontynuować podróż. Ponieważ zawsze niewątpliwie wymagało to nieco dłuższego pobytu w jednym miejscu, trzeba było stworzyć jakiś bardziej trwały przybytek. Tak właśnie na tych polanach poczęły powstawać pierwsze drewniane zręby i chatynki, które lepiej odpowiadały warunkom klimatycznym. A potem to już była tylko kwestia czasu – i karawany kupieckie zaczęły używać tych polan nie tylko okazyjnie, lecz jako regularne miejsca odpoczynku. Zostały one otoczone „strażnicami“, które chroniły najważniejsze, tworzące się powoli szlaki handlowe. Ale chodziło raczej o zbiegłych rzymskich niewolników, którzy byli integralną, a czasem także najliczniejszą częścią każdej karawany handlowej. Ci ludzie, kiedy zdecydowali się na życie w odcięciu od świata, ale za to na wolności, w większości ze strachu przed ponownym niewolnictwem, tworzyli pierwsze stałe osady nieco z dala od szlaków handlowych. To by tłumaczyło, dlaczego pierwsza bogumińska osada powstała u brzegach rzeki Odry, a nie Olzy(Olše), przez którą przechodzili kupcy z bursztynem, zanim przechodzili przez Odrę. Dzika rzeka Odra, jak już zostało powiedziane, często zmieniała swoje koryto, przez co znikały wcześniejsze brody i przetarte do nich drogi. Wyprawy kupieckie były przez to zmuszone szukać nowych wygodnych miejsc przeprawy przez rzekę, a na dodatek przygotowywać do nich drogi, którymi mogły przejechać wozy, co oczywiście niepotrzebnie je zatrzymywało. Tego zadania zaczęli podejmować się stali osadnicy, którzy po każdej większej powodzi szukali wygodnych przepraw przez rzekę, przy których urządzali nowe obozowiska – pierwsze tak zwane „tyny”. Okrąglakami ze ściętych drzew wykładali bagna i tonie, ułatwiając dostęp do nich. Za to, jako opłatę, dostawali od kupców cło pod postacią towarów, które były im niezbędne do życia, a których nie mogli sami wyprodukować. Stali osadnicy, którzy w ten sposób zapewniali sobie nieco lepszy byt, zaczęli już niedługo pomagać karawanom kupieckim w ten sposób, że podkuwali im konie albo naprawiali uszkodzone wozy. W ten sposób tworzyły się pierwsze rzemiosła, jak na przykład kowalstwo, kołodziejstwo i podobne. To wszystko odgrywało w dawnych czasach ważną rolę. Wtedy punktem orientacyjnym dla handlarzy i karawan kupieckich wędrujących z południa na północ, i z powrotem, przez gęste zarośla leśne stała się rzeka Odra. Ta ziemia nie miała jeszcze swojego właściciela – posiadacza ziemi, ani nazwy, a jednak postanowili tutaj osiedlić się ludzie, którzy, jeśli chcieli tu mieszkać, musieli jakość chronić swoje życie, a swoim potomkom spróbować zapewnić lepszą przyszłość.

Pierwotnej wsi Bogun (Bohumín – dzisiejsza dzielnica miasta Stary Bogumin/Starý Bohumín) i jej historii jest poświęcony cały pierwszy rozdział publikacji. Jednak 750 rocznicę obchodzi całe miasto, które w chwili obecnej liczy siedem dzielnic. Ich nazwy wskazują, że najpierw były to osobne wsie, które, za wyjątkiem dzielnicy miasta Nowy Bogumin (Nový Bohumín), powstawały i rozwijały się od XIII wieku. Ta miejscowość była rzadko zasiedlona, nie mogła poszczycić się urodzajną glebą, a niskie brzegi Odry i Olzy, kiedy wody wzbierały – co się często zdarzało – zalewały ją. Ze względu na lekką, drewnianą zabudowę często zdarzały się także pożary.

Dziś miasto z zachodu ogranicza rzeka Odra. Tutaj miasto graniczy z wsiami Hluczińska (Hlučínska) powiatu Opawa. Na południu graniczy z Ostrawą i Rychwałdem, granica wschodnia przylega do Dolnej Lutyni , a na niewielkich fragmentach do jej części Wierzniowice (Věřňovice), a także do Orłowej (Orlové). Północną granicę z Polską tworzy rzeka Olza (Olše) a częściowo także rzeka Odra. Bogumińskie (Bohumínsko) jest częścią Kotliny Ostravskiej. Najwyższy punkt znajduje się na Wzgórzu Zabłockim (Záblatském kopci, 248 m), gdzie znajdują się także trzy potężne zbiorniki z wodą pitną, która jest tu doprowadzana dla potrzeb miasta z krużberskiego (Kružberskiego) zbiornika wodnego. Dzisiejszego wyglądu miasto nabrało w roku 1974.



Nový Bohumín


Nový Bohumín - zvětšit fotografii
Nový Bohumín - zvětšit fotografii
Nový Bohumín - zvětšit fotografii
Nový Bohumín - zvětšit fotografii
Liczba wejść : 80 482

Z powrotem

    Městský úřad